Πριν λίγα μόλις χρόνια, οι πολίτες εξοικειώθηκαν με την έννοια των spreads και των cds, ενώ μέχρι τότε γνώριζαν μόνο το τι εστί καταθετικό επιτόκιο ή προθεσμιακή κατάθεση ή repos ή και ομόλογο, από τη εποχή που τα ομόλογα της ΕΤΒΑ αποτελούσαν μια σημαντική επενδυτική εναλλακτική. Ήταν τότε που οι γονείς μας έκλειναν τα χρήματα τους στην ΕΤΒΑ με αποδόσεις της τάξεως του 25%. Τότε που η τράπεζα Κρήτης ήταν must και ο πληθωρισμός έτρεχε με αστρονομικά ποσοστά. Τότε που τα Pumpers είχαν την τιμητική τους και «αι δραχμαί» έρρεαν δεξιά και αριστερά, με τις τράπεζες να μην ενδιαφέρονται για τη προέλευση των χρημάτων που ενσωματώνονταν στο τραπεζικό σύστημα.
Δεν έχει περάσει πολύς καιρός που το κόστος δανεισμού της χώρας μας ήταν 10%, ενώ οι προθεσμιακές καταθέσεις μοίραζαν απλόχερα αποδόσεις της τάξεως του 5% και 6%. Σταδιακά είδαμε τα επιτόκια να υποχωρούν και το “αναθεματισμένο” QE να τα αποδεκατίζει με το Ελληνικό 10ετές ομόλογο να πλησιάζει το 0,60%. Πλέον τα επιτόκια στις προθεσμιακές καταθέσεις πλέον παίζουν στο 0,10% και 0,20% άντε να σκαρφαλώνουν στο 0,50% στην Τράπεζα Αττικής ή και σε καμιά συνεταιριστική τράπεζα.
Οι καταθέτες μέρα με την μέρα συνειδητοποιούν ότι εκεί που είχαν συνηθίσει “με την ψυχή στο στόμα» να τσιμπάνε κάποιες έστω και μικρές αποδόσεις από επιτόκια και να χαίρονται, πλέον ανακαλύπτουν ότι τα έσοδα τους από τόκους έχουν πέσει κοντά στο μηδέν. Άλλωστε 2 χρεώσεις από εδώ και 3 από εκεί, αποδεκατίζουν την όποια τραπεζική πληρωμή επιτοκίου με αποτέλεσμα να αισθάνονται ότι πλέον έχουν ρήματα που δεν αποδίδουν.
Τι γίνεται όμως όταν το χρήμα στην τράπεζα αποδίδει όσο και το χρήμα στο στρώμα; Τι γίνεται όταν κάποιος θα αρχίσει να πληρώνει για τα χρήματα που έχει στην τράπεζα, νομίζοντας ότι αυτό συμβαίνει μόνο στην Ελβετία; Τι γίνεται που ενώ ακόμα φοβάται για την ασφάλεια των χρημάτων του στις τράπεζες και έχει μηδενικό ή αρνητικό επιτόκιο; Αρχίζει σταδιακά να ψάχνει διέξοδο σε προϊόντα συντηρητικά ή λιγότερα συντηρητικά, που να του προσφέρουν κάποια απόδοση, που μέχρι πρότινος είχε και πλέον δεν έχει.
Τα τελευταία λίγα χρόνια έκαναν την εμφάνιση τους στο Ελληνικό Χρηματιστήριο τα εταιρικά ομόλογα, απευθυνόμενα στο ευρύ κοινό, επιχειρώντας να καλύψουν το κενό που δημιουργείται και προσφέροντας, τη δυνατότητα να μπορεί να δανείσει ακόμα και ο μέσος καταθέτης κάποια εταιρία έστω και με 1.000 ευρώ, λαμβάνοντας αντίστοιχα ένα επιτόκιο. Η αλήθεια είναι πως ένα καινούργιο προϊόν θέλει χρόνο για να γίνει αποδεκτό, γνωστό και να κερδίσει την εμπιστοσύνη των δυνητικών επενδυτών. Πλέον και από την έκδοση του πρώτου εταιρικού ομολόγου στο ΧΑΑ, έχουν περάσει αισίως 4 χρόνια. Έχουμε αρκετά εισηγμένα ομόλογα των 1.000 ευρώ με κουπόνια απόδοσης από 2% – 6% και μάλιστα Ελληνικού δικαίου. Η διαπραγμάτευση στο ΧΑΑ δίνει παράλληλα την δυνατότητα της εύκολης ρευστοποίηση όποια στιγμή το θελήσει ο επενδυτής και φυσικά προ της λήξης τους.
Ασφαλώς, ένα χαρτοφυλάκιο που προορίζεται να κινηθεί σε τέτοια ομόλογα χρειάζεται διασπορά για μείωση του όποιου ρίσκου. Δεν χρειάζεται κάποιος να περιμένει μία εγγραφή, για να θα τρέξει να γραφτεί μιας και τις περισσότερες φορές υπάρχουν ευκαιρίες ακόμα στη δευτερογενή αγορά, ακόμα και σε χαμηλότερες τιμές από τις τιμές της εγγραφής.
Είναι δεδομένο ότι όσο τα επιτόκια τείνουν στο 0% αργά και σταδιακά, το χρήμα που στέκεται στις τράπεζες θα ψάξει να βρει διέξοδο σε ομόλογα, σε μετοχές με μερισματική απόδοση ή και σε προϊόντα “συνταξιοδοτικά» που οι τράπεζες προωθούν για να μπορέσουν να κρατήσουν τις καταθέσεις που χάνουν μέρα με την μέρα. Όλο και περισσότεροι αρχίζουν και σκέφτονται τι μπορούν να κάνουν ακόμα και στον χώρο του επιχειρείν για να μην κάθεται το χρήμα πεθαμένο. Ακόμα και να ψάξουν διέξοδο σε μία επένδυση ακινήτου που μπορεί να τους δώσει μία απόδοση και από την στιγμή που τα ακίνητα έχουν πάρει την ανιούσα.
Το χρήμα υπάρχει για να γεννάει. Αν είναι να κάθεται απλά ως ένα σταθερό νούμερο στην οθόνη ενός pc ή κινητού, μιας και πλέον δεν υπάρχουν ούτε βιβλιάρια, δεν έχει νόημα. Αργά ή γρήγορα θα ψάξει διέξοδο και μαζί με αυτή θα κινηθεί και η οικονομία. Άλλωστε αυτή είναι η λογική. Αρκεί να μελετήσει κάποιος καλύτερα, να ανακαλύψει το επενδυτικό του προφίλ, να κάνει την αντίστοιχη διασπορά και να επιχειρήσει να κερδίσει από το νεκρό πλέον υπόλοιπο του λογαριασμού του. Άλλωστε το χρήμα έχει και νόημα όταν γυρίζει.
Πηγή: liberal.gr